Bonjour!

Allereerst weer bedankt voor jullie leuke reacties op de blog, via Facebook en whatsapp! Het is erg leuk om die te lezen en ik ben blij dat ik jullie via deze blog op de hoogte kan houden van mijn avonturen.

De vorige blog schreef ik in Madrid. De stad was gewoon niet echt mijn ding: te groot, te druk en ik voelde mezelf er niet heel veilig waardoor ik niet kon genieten zoals ik dat in de andere steden wel kon. Daarom heb ik mijn plannen weer een beetje omgegooid en besloten om niet meer de mega grote steden te bezoeken. Ik zal daarom Barcelona en waarschijnlijk ook Rome overslaan. Gelukkig kan ik mijn plannen eenvoudig omgooien omdat ik niets vastgelegd heb. Ik boek de hostels één of twee dagen van tevoren en treinreserveringen maak ik (waar nodig) ook pas een paar dagen voor vertrek.

Na de dagen in Madrid ben ik maandag naar Valencia afgereisd. Het is bijna alsof je een vliegtuig neemt. Ik moest inchecken, mijn bagage werd gecontroleerd, ik moest door een detectiepoortje en uiteindelijk kwam ik in de vertrekhal. Een half uur van te voren ging de gate open en werd mijn ticket nogmaals gecheckt. Met een 'sneltreinvaart' van 300 km per uur vloog ik weer over het spoor. Het nadeel van deze treinen is dat je toch niet zoveel ziet van de natuur, maar ik heb gehoord dat het gebied tussen Madrid en Valencia ook niet heel bijzonder is. Het is vooral een erg rotsachtig gebied. Eenmaal in Valencia voelde ik mij een stuk beter. Het was er zonnig en lekker warm en alleen het treinstation was al een stuk kleiner waardoor ik me niet zo verloren voelde dan de dag van aankomst in Madrid. Het hostel in Valencia was erg schoon, netjes en het bed bood veel privacy door de gordijntjes.

Ik heb 's middags wat door het het centrum gelopen om de stad wat te verkennen. Al snel kwam ik erachter dat Valencia erg vlak is, waardoor je er prima kunt fietsen! En laat ik dat fietsen nu net erg missen. Ik moest dus wel een fiets huren:) Uiteindelijk vond ik een fietsverhuur die ook fietstours (zelfs in het Nederlands) door Valencia verzorgde. Ik besloot de tour te boeken voor dinsdag, waarna ik de fiets de rest van de dag ook nog kon gebruiken. Verder heb ik wat rondgelopen door het centrum en door de hippe wijk Russafa. Het fijnste moment van de dag was nog wel het lezen in het park. Lekker ontspannen en in de zon, jaja de korte broek kon weer aan:) Ik kan steeds meer genieten van dit soort momenten. Even niks aan mijn hoofd en gewoon genieten. Het is lang geleden dat ik echt zo ontspannen was. Er is altijd wel iets waar ik me druk om kan maken en als ik niet op pas dan lukt het me ook nog om me druk te maken om iets waar ik me helemaal niet druk om hoef te maken, en al helemaaaaaal nu niet. Maar goed, ik word er dus steeds beter in om dat los te laten en te genieten van het moment.

Dinsdag was het tijd voor mijn fietsdagje!!! Vol enthousiasme liep ik naar de fietsverhuur waar ik en prachtig fietsje toegewezen kreeg. In een groep van 15 man mocht ik drie uur lang achter onze gids Antonio aanfietsen. Al snel bleek hij super Hollands, dus ik denk dat hij gewoon Anton heet. We kregen allereerst wat tips om veilig op de fiets de stad door te komen. Zo is het veiliger om op de bus en taxibaan te fietsen dan op de weg, de politie zal daar niets van zeggen. De Valencianen zijn namelijk nog niet zo gewend aan fietsers. Er zijn een paar fietspaden, maar als er geen fietspad is mag je ook over de stoep fietsen. Fietsen in Valencia is dus toch wel heel wat anders dan fietsen in Groningen, de meest fietsvriendelijke stad van de wereld.

We fietsen door de prachtige stad en stopten op verschillende plekken voor wat feitjes en geschiedenis. Een van de eerste stops was in Jardines del Turia. Dit park is aangelegd op de de plek waar vroeger de rivier Turia liep. Helaas zorgde deze rivier in 1957 voor een overstroming waardoor meer dan 80 mensen om het leven kwamen. Door deze gebeurtenis werd er besloten om de rivier om te leggen, om de stad te beschermen. Van de drooggelegde rivierbedding is uiteindelijk een 10km lang park gemaakt dat als een soort halve cirkel om het centrum heen ligt. Tijdens de aanleg van het park is er aan iedereen gedacht. Er zijn veel speeltoestellen voor kinderen, fiets en wandelpaden, fitness apparaten, voetbalvelden, basketbalveldjes, skatebanen, een rugbyveld, een atletiekbaan, heel veel bankjes, speelveldjes voor honden en zelfs een hondenvijver. Het park is dus helemaal ingericht om te ontspannen.

Een andere mooie plek waar we langs fietsen is Ciudad de las Artes y las Ciencias (stad van de kust en wetenschap). Dit deel is gelegen aan de meest oostelijke kant van het Turia park. Hier staan prachtige (maar een beetje omstreden) gebouwen van de architect Calatrava. Een opera, een planetarium en IMAX bioscoop, een wetenschapsmuseum zoals Nemo in Amsterdam en een het Oceanogràfic, een aquarium. De moderne gebouwen gebouwen weerspiegelen in de superschone vijvers (vol chloor), maar zijn omstreden omdat de gebouwen 3x zoveel gekost hebben als van te voren begroot. En dat terwijl de stad failliet is....

Na de tour was het tijd om in mijn eentje verder te fietsen, ik besloot allereerst naar het strand te gaan. Helaas was het bewolkt en waaide het erg hard dus echt strandweer was het, maar ik heb wel genoten van de heerlijke frisse wind en de sfeer die altijd bij het strand hangt. Na het bezoekje aan het strand ben ik via de jachthaven en het Turia park terug gefietst naar het centrum. Ik heb geprobeerd zoveel mogelijk te zien van de stad en uiteindelijk heb ik dik 50km door de stad gefietst. Misschien was dat wel wat te enthousiast. De twee dagen daarna had ik namelijk vreselijk last van mijn kont....

Woensdag besloot ik mijn dagritme dan toch maar wat aan te passen op het Spaanse ritme. Ik heb namelijk elke dag rond half 8 trek, maar dan ben ik altijd gedwongen om in een leeg restaurant te eten. De Spanjaarden lunchen namelijk rond 2 uur, en dineren pas om half 9/9 uur. Ik begon mijn dag met een heerlijk Spaans ontbijtje: tostada con tomate met een kook Office en verse sinaasappelsap. Heeeerlijk! Na het ontbijtje heb ik het centrum verder bekeken en heb ik Mercat Central bezocht, een grote markthal in Valencia. Wat een geweldige plek is dit. Heerlijk, al die kraampjes met verse groente en fruit, noten, kruiden, vlees en natuurlijk vis. Dat vis gedeelte vind ik altijd maar een beetje naar. Al die vissen liggen je daar een beetje aan te staren, de krabben kruipen angstaanjagend heen en weer en die lucht is ook niet erg aantrekkelijk. Toch vond ik het heerlijk om hier lekker rond te lopen. Het is een ontmoetingsplek voor locals, er word veel gelachen en de roddels worden er verspreid. Ook de restaurantjes om de markthal spelen er slim op in. Toeristen kunnen zelf vlees of vis op de markt kopen en dan wordt het door het restaurant klaargemaakt. Om 2 uur was het tijd voor vuurwerk. Valencia staat bekend om de feestjes en het vuurwerk. Ze houden vooral van het geluid, dus om 2 uur barste het geweld los. 5 minuten lang geknal en gedreun, waarna het centrum volledig verdwenen was door de dikke rookwolken die er hingen. Ik snap nog steeds niet helemaal waarom ze dit overdag doen, maar dat zal wel aan mij liggen. Het vuurwerk wordt vanaf 1 maart elke dag afgestoken, tot aan de Fallas, een volksfeest dat gevierd wordt van 15 t/m 19 maart. Het vuurwerk is dus een soort opwarmertje voor het feest. Na de vuurwerkshow heb ik heerlijk geluncht in Russafa en 's middags lekker gewinkeld. Winkelen is alleen toch wat minder leuk als je weet dat je alles nog een dikke maand mee moet zeulen in de backpack.

Ik had in de afgelopen dagen het meeste van de stad wel gezien, maar door de fijne sfeer en het mooie weer genoot ik zo dat ik besloot om nog maar een nachtje bij te boeken. Donderdag, mijn extra dag in Valencia, besloot ik daarom alleen maar te ontspannen en te genieten van het heerlijke Spaanse eten. Ik heb weer ontbeten met een heerlijk tomatenbroodje tussen de oude Spaanse mannen, uren in het Turia park gelezen (ja, in een korte broek in de zon, want het was 23 graden), Mercat Central nog een keer bezocht, lekkere tapas gegeten en door de kleine straatjes gedwaald. Wat een heerlijke dag! Uiteindelijk besloot ik nog kaar een bezoekje aan een kerk te brengen. In de eerste steden heb ik bijna alle kerken in de stad wel bezocht, maar in,ijdels blijft het bij 1 of twee kerken per stad. Wat ik niet wist, was dat er een kerkdienst aan de gang was. Het was erg bijzonder en indrukwekkend om dit mee te maken.

Vrijdag was het weer tijd om verder te reizen. Helaas was een goede nachtrust me niet gegund. Er kwam een nieuwe kamergenoot die nogal luid snurkte. En dan echt het snurkgeluid wat klonk alsof mevrouw een varken nadeed. Uiteindelijk heb ik denk ik twee uurtjes geslapen, maar gelukkig viel de vermoeidheid de volgende dag best mee.

In plaats van Barcelona besloot ik om naar Figueres te reizen, de stad van de surrealistische schilder Salvador Dalí. Voor het eerst hoefde ik geen treinreservering te maken, maar dat betekende wel dat ik 7,5 uur in de trein moest zitten en twee keer over moest stappen. Ik keek erg op tegen de reis, ik had steeds maar weinig overstaptijd en ik was benieuwd hoe het reizen met de locale treinen zou gaan. De reis verliep goed, en in de tweede trein raakte ik aan de praat met een Ierse man die aan de een Spaanse universiteit werkte. We voerden gesprekken over Spanje, reizen en over de politiek. Vooral dat laatste is een onderwerp wat tijdens veel gesprekken met andere reizigers ten sprake komt. Iedereen is ergens toch iets ongerust over de huidige situatie in de wereld en ze zijn allemaal benieuwd hoe het in Nederland geregeld is en hoe ons land aankijkt tegen de huidige situatie in de wereld.

Na een lange reis kwam ik aan in Figueres, een klein stadje in Catalonië. Met mijn grote opvallende backpack liep ik met een stevige pas door het centrum. Iedereen keek me aan, ik voelde me echt de enige toerist. Het was even zoeken naar het hostel, maar uiteindelijk vond ik de ingang. Na mijn bed opgemaakt te hebben en mijn spullen wat uitgepakt te hebben ben ik eerst op bed gaan liggen. Ik was gesloopt door de lange reis en de slechte nacht die ik had gehad. Verder heb ik boodschappen gedaan zodat ik zelf kon koken en het hele centrum doorgelopen.

Zaterdag ben ik naar het museum van Salvador Dalí geweest! Wat was dat fantastisch zeg! Prachtige en bijzondere kunstwerken, juwelen en schilderijen. Ik kan er tijden naar kijken en steeds ontdek je iets nieuws. Er bijzonder om de schilderijen, die tijdens beeldende vorming vaak aan bod kwamen, nu in het echt te kunnen bekijken. Prachtig! Het museum is echt een aanrader als je ooit eens in Catalonië bent!

Inmiddels is het zondag en dat betekent dat ik weer onderweg ben naar de volgende bestemming: Genova (Genua) in Noord Italië. Het kost me twee dagen om daar te komen (tenzij ik een dure trein moet reserveren). De eerste reisdag van 7,5 uur zit er inmiddels op en ik overnacht nu in Marseille. Morgen nog een dagje van 7 uren in de trein en dan ben ik eindelijk in Italië!!! Ik ben erg benieuwd!

De treinreis vandaag was prachtig! Het voordeel van de locale treinen is dat je onderweg veel meer ziet. We reden langs de Pyreneeën en het prachtige natuurgebied bij Narbonne, waar ik zelfs flamingo's heb gezien! Het spoor loopt ook vlak langs de kust, dus er waren genoeg momenten om te genieten van het prachtige blauwe water van de Middellandse zee. Enig nadeel is dat het dus niet heel snel gaat en dat de trein echt heel erg vaak stopt, maar dat weegt niet op tegen de voordelen.

Zoals jullie kunnen lezen geniet ik nog steeds! Het is heerlijk om zo door Europa te trekken. Af en toe vind ik het wel vervelend om alle keuzes zelf te moeten maken en daarbij goed naar mezelf te luisteren. Gelukkig word ik er steeds beter in om de juiste keuzes te maken en daarbij alleen maar rekening te houden met wat ik zelf wil. Ook ontmoet ik geweldige mensen van over de hele wereld. Het contact maken gaat steeds gemakkelijker en soms voer ik super serieuze gesprekken met iemand terwijl ik diegene nog maar net 10 minuten ken.

Het is bijzonder een bijzondere ervaring om kennis te maken met zoveel verschillende landen en culturen en ik ben ontzettend dankbaar dat ik de mogelijkheid heb om deze reis te mogen maken!

Tot de volgende blog!

Liefs Johanneke!